|
Rapport aan Burgemeester en Wethouders van Nijmegen van de adviescommissie voor de Karel de Groteprijs inzake het toekennen van de Alcuinusprijs prijs aan Susanne van Els
De stad Nijmegen kent twee cultuurprijzen: de Karel de Groteprijs en de Alcuinus-prijs. Terwijl met de eerste kunstenaars worden geÎerd voor wat zij gedurende hun carriËre tot stand hebben gebracht en er bij het verlenen van de prijs derhalve teruggekeken wordt op hun hele oeuvre, kijkt de Alcuinusprijs vooruit. De Alcuinusprijs brengt tot uitdrukking dat omtrent de laureaat verwachtingen worden gekoesterd. Hij kan worden toegekend aan kunstenaars die aan het begin van hun carriËre al blijk hebben gegeven van uitzonderlijk talent, maar ook aan hen die hun belofte al gedeeltelijk hebben ingelost, maar van wie nog veel meer mag worden verwacht.
Susanne van Els behoort zonder twijfel tot deze tweede categorie.
Susanne van Els ontving haar eerste muzikale scholing en vioollessen aan de Nijmeegse muziekschool. Na het behalen van het gymnasiumdiploma aan het Elshofcollege in 1982 werd zij toegelaten tot de studie schoolmuziek aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. In haar tweede jaar stapte zij over naar de opleiding uitvoerend musicus voor altviool. Haar hoofddocent was Ferdinand Erblich, lid van het Orlando Kwartet; ze had ook les van Nobuko Imai. In 1990 behaalde zij het diploma uitvoerend musicus, met onderscheiding.
Nog tijdens haar studie richtte Susanne van Els in 1985 samen met Josje en Job ter Haar het Strijktrio Ter Haar/Van Els op, dat later werd herdoopt tot Strijktrio Holland. In 1988 won het trio het Erasmus Concours voor Kamermuziek in Rotterdam en in 1989 het Charles Hennen Concours te Heerlen. In 1991 behaalde het trio in AustraliÎ een tweede prijs bij de Melbourne International Chamber Music Competition.
Ook tijdens haar studie was zij mede-oprichter van het Ives Ensemble, een ensemble voor moderne niet-gedirigeerde muziek.
Tevens was zij betrokken bij de oprichting van nog twee Nederlandse ensembles. Zij behoorde tot de groep jonge musici die het Nieuw Sinfonietta Amsterdam oprichtte en nam samen met Peter Eggenhuizen, Marja Bon en Hans Woudenberg het initiatief voor het ensemble Wendingen.
Al vanaf haar afstuderen is Susanne van Els vaste altviolist bij het Sch–nberg Ensemble. Ook heeft zij deel uitgemaakt van het Orion Ensemble, een ensemble van jong Nederlands toptalent.
Als soliste heeft zij inmiddels haar sporen verdiend. Al jaren heeft zij regelmatig een solistisch aandeel in concerten van het Sch–nberg Ensemble. In 1996 trad zij op als instrumentaal soliste in de opera 'A King Riding' van Klaas de Vries met opvoeringen in de Brusselse Munt en in CarrÈ in Amsterdam, uitgezonden door de NPS televisie. Een jaar later speelde zij, op verzoek van de componist, verschillende keren 'Faithful' voor altviool-solo van Jan van Vlijmen; hiervan zijn twee radio-opnames gemaakt. Voor het komende seizoen staat een uniek solo-optreden geprogrammeerd met drie Nederlandse premiËres, alle drie speciaal voor Susanne van Els geschreven, o.a. door Louis Andriessen. Tevens zal zij in de Rondom serie van het Sch–nberg Ensemble en het Concertgebouw Amsterdam de nog niet eerder in Nederland gespeelde Altvioolsonate van Gy–rgy Ligeti uitvoeren.
Dank zij haar talent, haar intelligentie en haar gedrevenheid heeft Susanne van Els nu al veel bereikt. Hoewel zij nog maar betrekkelijk kort geleden is afgestudeerd, kan zij bogen op een ruime en veelzijdige ervaring: van een grote diversiteit getuigt haar repertoire, dat reikt van de klassieken en de romantici via modernen als Hindemith en Sjostakovitsj en in Nederland Vermeulen en Escher tot en met hedendaagsen als Morton Feldman en John Cage.
In de sonoriteit, zo kenmerkend voor de altviool, heeft Susanne van Els een specifiek strakke toon ontwikkeld. Bij de klassieken en de romantici gaat die gepaard met mildheid en bescheidenheid waardoor het andante cantabile van Schumanns klavierkwartet (op. 47) bijvoorbeeld iets zeer delicaats krijgt. Die tensie komt nog duidelijker naar voren bij Sjostakovitsj of Hindemith. Dan blijkt dat haar stellig onsentimenteel te noemen spel wel degelijk over een brede diepte in de lage tonen beschikt.
Evenwichtig en uitgebalanceerd, zo kan Susanne van Els' spel het beste omschreven worden.
Haar houding blijkt er een van respect voor de partituur, waarbij geen plaats is voor sterallures en effectbejag. Dat is een groot goed in deze tijd.
De Karel de Grotecommissie verwacht nog veel van Susanne van Els en haar verdere carriËre als altvioliste.
Op grond van het bovenstaande stelt de adviescommissie u unaniem voor de Alcuinusprijs aan Susanne van Els toe te kennen.
De adviescommissie voor de Karel de Groteprijs
|
|
|
Interview bij gelegenheid van het 25-jarig jubileum van het
Fonds voor de Scheppende Toonkunst, door Susanne van Els
Een zondagmiddag met J.J. Voskuil
Retour Nijmegen - Den Haag, dagboek van een politica, Marjet van Zuijlen
Masterclass, door Elisabeth Schwarzkopf, in de Kleine Zaal van het ConcertGebouw.
De Mozart-Saal in Wenen, de nieuwe Philharmonie in Berlijn...
Levertranen, roman, Bert van Heste
Rapport aan Burgemeester en Wethouders van Nijmegen
van de adviescommissie voor de Karel de Groteprijs inzake het toekennen van de Alcuinusprijs prijs aan
Susanne van Els
Susanne van Els speelt Hindemith onvergetelijk
|
|